de avond is gevallen. ik heb de hele dag gedaan, nu wordt het langzaam stil. het jaar is bijna voorbij, ik verlang naar de lege laatste dagen.
ik zal slapen en lezen en met de hond lopen.
ik probeer niet te herinneren. ik probeer de beelden te laten voor wat ze moeten zijn. foto's die al bijna omkrullen. daar fietsen we naar het strand, daar slapen we in een trein, daar staan we op de veerboot.
ik denk: het is de ziekte van het zielsverlangen. ik denk: het is heimwee maar het huis is weg.