8.12.16

tijd van bijna winterslaap



het was laat in de middag, de zon stond al lager.  beneden op de bank las de jongen zijn boek.  ik lag op mijn bed en keek naar de kale kastanjebomen. 

ik dacht aan de voorbije weken, hoe ik de dagen steeds korter maakte.  ik dacht aan hoe we samen waren.  er lagen pakjes bij de kerstboom, de honden sliepen op het kleed, ik dekte de tafel.  ik kneep mijn ogen dicht, maar het beeld ging niet weg.

het werd donker.  de jongen riep mijn naam.  we moesten nog engelse woordjes leren, ik zou koken, de hond uitlaten.  twee huizen verder werd er getimmerd.  ik telde de uren tot de nacht begon.