ik liep over de natte keien en wist niet waar ik heen moest. de straten leken op elkaar, het regende, ik kon de kaart niet vinden. in een café op een hoek dronk ik hete chocolademelk.
ik dacht aan de boeken die thuis om me heen stonden. aan de stilte van mijn tafel, de lamp, de
papieren die ik achter had gelaten. aan
de wereld die ik probeerde te begrijpen. ik wist nooit of ik de sprong zou kunnen maken
naar zo lang geleden, maar het gaf niet. ik was hier thuis en geborgen, ik las, en
dacht, en schreef mijn zinnen.
wat later vond ik de zaal. ik herkende iemand, we praatten zachtjes tot de lezing begon. er kwam iets terug van een gevoel dat ik verloren dacht te hebben.