ik stapte uit op savigny platz. onder de bogen lagen twee matrassen, lichamen onder een slaapzak, een bakje met kleingeld. de restaurants waren vol, de wijn blonk rood.
ik was naar een lezing geweest, in de galerie tegenover het gebouw waar we twee jaar lang af en toe hadden gewoond. ik herinnerde me de lange gang, de kleine keuken waar we aten, de kooi van de lift.
ik was te vroeg. ik liep door het parkje, de fontein spoot water, net als toen, gele blaadjes op de kiezels. ik dacht aan de eerste zomer hier, de jongen naast ons op het gras, de speeltuin waar hij schommelde. waar ik droomde dat we thuis waren. hij was nog zo klein.
morgenochtend zou ik in de trein stappen, ik zou eindelijk weer de jongen vasthouden, deze zomer zou een herinnering worden. ik zou 's avonds de gordijnen sluiten en in de ochtend op mijn fiets stappen, en in zo'n onbewaakt ogenblik zou alles plotseling stil vallen. ik zou mijn ogen sluiten en weer terug zijn: de leeszaal, het openen van mijn boeken, de geur van regen door het open raam.