13.1.14

tijd zonder woorden




achter het glas staat de wereld stil.  hierbinnen is het warm en veilig.  het kind pakt mijn hand als we de deur opendoen en de straat oversteken. 

ik heb alle woorden gelezen die we de afgelopen jaren wisselden.  ik lag op bed en deed mijn ogen dicht en daar waren we weer, weet je nog, toen we de herten zagen, we de accordeon hoorden, linzensoep aten, jij het boek voorlas, toen de zee de bal meenam.  
ik denk: het is van alle tijden.  er gaan duizend levens in het moment verborgen.

door het raam zie ik de bewegingloze kleuren van de lucht.  de wolken staan roerloos.  over een paar minuten begint de schemering.