Het kind op de trein naar Berlijn. Een lege dag rekt zich uit. De fiets naar de Noordermarkt trapt licht, de bel rinkelt toeristen opzij. Slenteren langs kaas en brood en honing. Ook hier een dorp: een oude lang-niet-geziene vriendin, een lieve collega. Ik koop cacaopoeder bij de rauwmevrouw van de documentaire. We wisselen vriendelijke woorden en ik weet niet of ik haar sterkte zal wensen. Heftige verontwaardiging over de manier waarop mensen anders leven heb ik nooit echt begrepen.
Over beregende grachten terug naar het station. Tijd om naar huis te gaan. Tijd om de rouwrandjes van dit jaar nog een keer rauw te voelen schuren. En daarna. Daarna kneed ik het deeg en zet het brood in de oven.